EN | EL | FR | DE | ES | NL | BU

Απόψε, ο  ένιωσε λυπημένος. 

Στο σχολείο έπαιξε ποδόσφαιρο, αλλά δεν κατάφερε να βάλει ούτε ένα γκολ. Το μόνο που ήθελε ήταν να κουλουριαστεί στο κρεβάτι και να ξεχάσει τα πάντα.

Μόλις μπήκε στον υπνόσακο, ένα ζεστό και γνώριμο συναίσθημα τον τύλιξε. Και τότε… τακ τακ! Κάτι χτύπησε το παράθυρο. Ήταν ο Πάκο, ο πιγκουίνος.

«Θέλεις να κουλουριαστούμε και να κοιμηθούμε μαζί;» ρώτησε ο Πάκο.

Ο  κουλουριάστηκε κοντά του και, σαν από μαγεία, τα ποδαράκια του μεταμορφώθηκαν σε μικρά φτερά, και το σώμα του έγινε απαλό και ζεστό σαν πούπουλο.

«Είσαι έτοιμος;» ρώτησε ο Πάκο. «Ναι,» απάντησε . «Είμαι κι εγώ πιγκουίνος τώρα.»

Αγκαλιασμένοι σφιχτά, γλίστρησαν σε μια παγωμένη τσουλήθρα φτιαγμένη από αστέρια... κατευθείαν στη χώρα των ονείρων.

Και το καλύτερο απ’ όλα; Το γκολ που δεν κατάφερε να βάλει την ημέρα... το έβαλε στο όνειρο.